terug naar pagina gespeelde stukken
3t Laatste najaarsstuk

MIMICRI     neemt risico’s.

mimicri speelde op 4, 5 en 6 november het stuk "avondrood  kent veel vroeger" van de auteur Kent R. Brown

door:  Henk IJsselsteijn

 
Mimicri had duidelijk niet voor de gemakkelijkste weg gekozen in haar najaarsvoorstelling. Er was gekozen voor een niet alledaags stuk en bovendien maakten vijf acteurs en actrices hun debuut.

Avondlicht kent veel vroeger’ is een toneelspel in twee bedrijven van Kenneth R. Brown. Achttien verhalen waarin eenzaamheid, verdriet, bitterheid angst en liefde de boventoon voeren. 

De auteur heeft gekozen voor vooral monologen en dialogen. Dit vraagt veel van de acteurs en actrices. Goede tekstbehandeling maar vooral expressie zijn de basisvoorwaarden om de bedoelingen van de auteur over te brengen.

Ook als publiek kun je niet even wegdromen. Elke keer weer wordt je gedwongen om je in een nieuwe situatie in te leven.

De auteur en regisseur hadden er voor gekozen zich in de monologen niet rechtstreeks tot het publiek te richten maar vaak te kiezen voor een denkbeeldige gesprekspartner die soms ook lijfelijk op het toneel aanwezig was. Dat gaf een extra dimensie aan het geheel omdat je als toeschouwer er zelf maar achter moest komen of de tegenspeler reëel dan wel denkbeeldig aanwezig was. Vaak was het ook de vraag of de gesprekspartner nog wel in leven was.
 
Er zaten juweeltjes tussen. Vooral Cily Banus als Doris, als begroetster in een winkelcentrum en als moeder in een rolstoel kon mij zeer bekoren. Mimicri heeft er weer een topper bij.

Met uitzondering van een paar scènes werden de bedoelingen van de auteur op een overtuigende manier door Mimicri op de planken gezet . Dat is een groot compliment waard. Immers het valt niet mee het iedereen naar de zin te maken met 18 verschillende verhalen die niet bepaald lichtvoetig mogen worden genoemd.

 Mimicri heeft wederom bewezen dat zij geen doorsnee amateur gezelschap is en dat, gezien haar repertoire keuze, ook niet wil zijn.

‘Vooral doorgaan’ was een gevleugelde uitspraak van Barry Stevens. Ik sluit mij daar graag bij aan .